- istifadəsiz
- sif. və zərf İstifadə olunmayan, işləksiz qalmış, fayda götürülməyən. İstifadəsiz torpaqlar. İstifadəsiz qalmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
istifadəsiz
Look at other dictionaries:
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səhdəli — (Bakı, Şamaxı) az istifadə olunan və ya istifadəsiz qalan şeylərin evin müəyyən hissəsində yığıldığı yer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
beytin — (Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax) 1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beytin gəzirsən? (Kürdəmir); – Bizim qalxozda beytin adam yoxdu (Salyan) 2. boş, istifadəsiz (Quba,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xalı — (Xanlar, Şəki) boş, istifadəsiz <torpaq sahəsi>. – O vazqal kı xalvar varıdı, altı, üstü xalı yer idi (Xanlar) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məncər — I (Quba) asqı II (Salyan) boş, istifadəsiz. – Keçən il yeri əkəmmədim, məncər qaldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərdəhnə — (Gəncə, Qazax) 1. istifadəsiz axan su (Qazax) 2. suçıxan, sututan sahə (Gəncə). – Bizim arx elə sərdəhnə axer (Qazax); – Sənin yerin sərdəhnədədi (Gəncə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
işsiz — sif. 1. Daimi işi, iş yeri və maaşı olmayan. İşsiz fəhlələrin nümayişi. – <Mehriban ərinin> işsiz z. qaldığı günlərində aclığını, çılpaqlığını açıb söyləmədiyi kimi bir çox qış gecələrini yanacaqsız keçirmiş, şikayət etməmişdi. S. H.. // İs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
